Thursday, December 26, 2013

          ഞാൻ 

ഇന്നലെ എന്റെ സത്തയേയും
തിരഞ്ഞു  പോയതായിരുന്നു മനസ്സ്
ഇത് വരെ തിരിച്ചെത്താത്തതിന്റെ
കാരണമന്വേഷിക്കാൻ
ഹൃദയത്തെയും പറഞ്ഞു വിട്ടു .
ഇപ്പോൾ ഞാൻ വെറുമൊരു ആത്മാവാണ്
മനസ്സും ഹൃദയവും പിണങ്ങിപ്പോയ
വെറുമൊരു ആത്മാവ് ...........

Saturday, November 16, 2013

              
     
                             ഇന്നലെ മെയിൽ  നോക്കിയതു കൊണ്ട് മാത്രമാണ്  മനസ്സിന്റെ ഇരുണ്ട ഭൂപടങ്ങളിൽ നിന്നും വീണ്ടും ചികഞ്ഞെടുക്കേണ്ടി വന്നത്  ഈ ബ്ളോഗിനെ...... ഒരു പോസ്റ്റ്‌ ഇട്ടില്ലെങ്കിൽ  അപ്രത്യക്ഷമായി  പോവുമത്രേ ..... അൽപ്പം  മനസ്താപം ഉള്ളത്  കൊണ്ട്  വീണ്ടും ചികഞ്ഞെടുത്തു.... 
                            മനസ്സിനെ മനസ്സിലാവുന്നില്ല ......ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതെ കുതിച്ചു പായുന്ന കുതിരയെ പോലെയാനു  ചിലപ്പോള് , ഇടയ്ക്ക്  എല്ലാവരാലും ഒറ്റുകൊടുക്കപ്പെട്ടു  പ്രതിക്കൂട്ടിൽ  നില്ക്കുന്ന  കുറ്റവാളിയെ പോലെയും . പിന്നെ എന്റെ മനസ്സാണല്ലോ വേറെ ആര് സഹിക്കും  എന്ന് കരുതി കൂടെ കൂട്ടുന്നു എന്നെ ഉള്ളു. 
                             അക്ഷരങ്ങളെ അർഥമില്ലാതെ  ഉപയോഗിക്കുന്നു .... എന്താണ് എഴുതുന്നതെന്ന ബോധം പോലുമില്ലാതെ ..................................
                             മോഹങ്ങളുടെ ശവദാഹമായിരുന്നു  ഇന്നലെ. യേശുവിനെ ഒറ്റു  കൊടുത്ത യൂദാസിനെപ്പൊൽ ഹൃദയം എന്നെ കൈ വെടിഞ്ഞു. ഹൃദയത്തിന്റെ  ഭാഷയ്ക്ക്‌  കാതോർത്തില്ല ത്രേ ....  ഹൃദയത്തിനു പറയുന്നതിനെന്താ ........  practical life ന്റെ പ്രശ്നമൊന്നും  അതിനറിയണ്ടല്ലോ  പാവം മനസ്സ്  getting  mad 

Thursday, July 19, 2012

സൗഹൃദം

ഞാന്‍ ഊളിയിട്ടിറങ്ങിയത് 
പുഴയിലായിരുന്നില്ല ...
നാട്ടുവഴിയിലെ കുളക്കട-
വിലായിരുന്നു ; എന്നാല്‍ 
കുമിള പൊന്തി ചത്തു 
മലച്ചത് കടലിന്റെ 
അഗാധതയില്‍ തന്നെ !!!
(സംശയലേശമന്യേ )  

ഹൃദയം

ശവപ്പെട്ടിക്കിടയില്‍ നിന്നും 
ഇന്നലെ കണ്ടെടുത്ത 
ചുവന്ന പെട്ടിയില്‍ 
അടക്കം ചെയ്തിരുന്ന 
ഹൃദയത്തെ എത്ര 
സൂക്ഷിച്ചിട്ടും 
പുറത്തെടുക്കാനായില്ല (പൊട്ടാതെ) 

Wednesday, July 18, 2012

ഹൃദയം

ഹൃദയത്തിന്റെ അറകളെ ചൊല്ലിയായിരുന്നു 
നാമാദ്യം പിണങ്ങിയത്.
ഞാനും നീയും ഉള്‍കൊള്ളാന്‍
2 അറകള്‍   മതിയെന്ന 
എന്റെ വിണ്ടിതം!
എത്ര അറകലുണ്ടായാലും മതിയാവില്ല
എന്റെയും നിന്റെയും
 അഹങ്തകളെ പ്രതിനിദീകരിക്കാന്‍
എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ 
ആദ്യം തെന്നിമാറി യതും
കൈ വഴുതി പോയതും  
എന്റെ ഹൃദയം തന്നെയായിരുന്നു .
 


Tuesday, September 20, 2011

എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ 
കരിയിലകള്‍ പോലെ 
കാറ്റത്ത്‌ പറന്നും 
മഴയത്ത്‌ കരഞ്ഞും 
വെയിലത്ത്‌ ചിരിച്ചും
നടന്നു നടന്നു ......
ഒരു ഗുഹയ്ക്കുള്ളില്‍ 
നടന്നിട്ടും തീരാത്ത 
ഗുഹാമുഖം 
അന്ധകാരം....
നിശബ്ധത.....
അലയുകയാണ് ഇരുളില്‍ 
ഇനിയും കാണാത്ത എതിര്‍ 
പാളിയും തേടി .........(!)   

മരം പറയുന്നു 
 
എനിക്ക് പറയുവാന്‍ ഉള്ളതൊന്നും
നിനക്ക് കേള്‍ക്കുവാന്‍ ഉള്ളതല്ല
അതെന്റെ മാത്രം നൊമ്പരങ്ങളാണ്‌ ....
ഇനിയും അടയാളപ്പെടതവന്റെ !
നിന്റെ വിശാല ലോകത്ത് എന്നെ
നീ മഴുവാല്‍ അടയാളപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍
കരിഞ്ഞു വീഴാനാകാതെ
ഞാന്‍ ചീഞ്ഞു നാറുന്നു ......!
എന്റെ പുഷ്ടിയില്‍ നിനക്കുള്ള
വേവലാതികള്‍ എന്നില്‍
വളമായ് നിറയുമ്പോള്‍ ഞാന്‍
സതൌം നഷ്ടപ്പെട്ടവനാവുന്നു.
ഇടിമുഴക്കമായ് എന്നില്‍ നിറ-
യുന്നത്  മേഘ ഘര്‍ജനമല്ല
തീപ്പൊരിയായ് മിന്നുന്നത്
വജ്രായുധമല്ല; മറിച് 
എന്റെ ശവ മഞ്ഞത്തില്‍
നിന്റെ അവസാനത്തെ ആണി
എനിക്കും നിനക്കും ഇടയിലുള്ള
ദൂരത്തെ വെറും മഴുകൊണ്ട്
അടയാളപ്പെടുതിയതിന്‍ ആഘോഷം ..
നിന്റെ ചുണ്ടിനന്ത്യയമാതിലിട്ടു
ജലതിനശിക്കമെന്കില്  എനികെണ്ടുകൊണ്ട്
                            ഒരു മുഴു ജന്മം അവകാശപ്പെട്ടുകൂടാ ....!